Διπλωματική Αυτοκτονία της Ελλάδας: Έκλεισαν το Γενικό Προξενείο Φιλιππούπολης!!!

Σε μία ακόμη πολιτική και διπλωματική αυτοκτονία προέβη η Ελληνική Κυβέρνηση, αφού με απόφαση του ΥΠΕΞ, που αποδέχθηκε να υλοποιήσει καταστροφικό σχέδιο συρρίκνωσης των διπλωματικών αντιπροσωπειών σε πολλές χώρες της Ε.Ε. αλλά και σε τρίτες χώρες.
Πρόκειται για το οριστικό κλείσιμο, δηλαδή κατάργηση του ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗΣ, ενός γεωστρατηγικού διπλωματικού γραφείου που εξυπηρετούσε το σύνολο των εθνικών συμφερόντων και ελέγχου της χώρας μας, στα Βαλκάνια και όχι μόνο!

Η είδηση έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση της Ελληνικής Κοινότητας που διαμένει - και αυξάνεται διαρκώς λόγω της οικονομικής κρίσης - στη νότια Βουλγαρία, ενώ ο ευτελισμός είναι τόσο μεγάλος για τους Ελληνες της Βουλγαρίας που για ένα πιστοποιητικό πρέπει να περιμένουν μήνες απο την Πρεσβεία στη Σόφια, όσο για τις εμπορικές συμφωνίες και διευκολύνσεις... ούτε λόγος!
Το οξύμωρο;

Ενώ γνώριζε εδώ και χρόνια το ΥΠΕΞ και κυρίως το τελευταίο 15μηνο ότι γίνονται προσπάθειες ανασύστασης της Ελληνικής Κοινότητας, με τη δημιουργία Συλλόγων και Σχολείου Εκμάθησης Ελληνικής Γλώσσας, εντούτοις και ενώ αυξάνονται οι ανάγκες των Ελλήνων Εμπόρων και Επαγγελματιών για Προξενική κάλυψη και εξυπηρέτηση σε επίπεδο υποδοχής και ενημέρωσης, εντούτοις ο ΥΠΕΞ κ. Κοτζιάς έστειλε ανώτατο διπλωματικό υπάλληλο για να βάλλει "λουκέτο" στο ιστορικό απο κάθε άποψη Προξενείο της πάλαι ποτέ Ανατολικής Ρωμυλίας!

ΕΒΓΑΖΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ...
Οπως αναφέρει πρώην διπλωματικός υπάλληλος που γνωρίζει πολύ καλά τα πράγματα για το Προξενείο Φιλιππούπολης, "η οικονομική κατάσταση του Προξενείου ήταν όχι μόνο καλή, αλλά εκτός απο την απόλυτη κάλυψη των εξόδων μας, ότι χρήματα έμεναν στον ειδικό λογαριασμό τα τελευταία χρόνια τα "τραβούσε' το ΥΠΕΞ για κάλυψη δικών του αναγκών... Αρα δεν υπάρχει ζήτημα οικονομικό ούτε περιστολής εξόδων... Αλλες είναι οι σκοπιμότητες!"

ΕΝΙΣΧΥΕΙ Η ΑΓΚΥΡΑ
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Τουρκία ενισχύει την αντιπροσώπευσή της στην Βουλγαρία παίζοντας πολύ δυνατό παιχνίδι στην γεωστρατηγική σκακιέρα των Βαλκανίων και δη των νοτίων όπου και η πληθυσμιακή της δύναμη και στόχευση, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα και τα άλλα κράτη της Μεσογείου και της Ευρώπης.

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Επιστολή διαμαρτυρίας εξέδωσαν στα τέλη του 2015 οι μόνιμοι κάτοικοι της Φιλιππούπολης αλλά και επαγγελματίες που διαμένουν για επαγγελματικούς λόγους προσωρινά στη συμπρωτεύουσα της γείτονος χώρας.
Ανέφεραν:

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ
ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

Αναγκαιότητα η ύπαρξη του Γενικού Προξενείου Φιλιππούπολης

Την κατάργηση του Γενικού Προξενείου Φιλιππούπολης αποφάσισε το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και όπως εικάζεται, τούτο θα συμβεί στο πρώτο δίμηνο του 2016.

Αυτό δημιουργεί ένα επιπλέον κλίμα ανασφάλειας για τους Ελληνες που διαμένουν στην συμπρωτεύουσα της Βουλγαρικής Επικράτειας, για τους χιλιάδες Ελληνες φοιτητές και σπουδαστές που φοιτούν εκεί,  και τους πλέον χιλιάδες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται  στη Νότια κυρίως Βουλγαρική Περιφέρεια.

Η περιοχή δικαιοδοσίας του Γ.Π. Φιλιππούπολης περιλαμβάνει τους νομούς: BURGAS, DOBRICH, GABROVO, HASKOVO, KARTZALI, PAZARDZIK, PLOVDIV, RAZGRAD, ROUSE, SHUMEN, SILISTRA, SLIVEN, SMOLYAN, STARA ZAGORA, TARGOVISHTE, YAMBOL, VARNA, VELIKO TARNOVO.

Η παρουσία του Γενικού Προξενείου, έχει σαφώς και πρωτίστως Εθνικό χαρακτήρα, απαιτείται δε η παρουσία του, μιας και εξυπηρετεί μια σειρά από υπηρεσιακές και διπλωματικές ανάγκες της Ελλάδας και των Ελλήνων που διαμένουν στη Βουλγαρία.

Από την εξακρίβωση της γνησιότητας εγγράφου που έχει εκδοθεί από Κράτος, μέχρι

Αστικά και ποινικά δικόγραφα μπορούν να διαβιβαστούν για επίδοση από και προς τις ελληνικές αρμόδιες Δικαστικές Αρχές μέσω της Ε3 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών και εν συνεχεία των Προξενικών Αρχών της Ελλάδας από και προς τους εμπλεκόμενους Έλληνες πολίτες, την διεκπεραίωση φορολογικών υποθέσεων, και άλλα πολλά, που σήμερα απολαμβάνουμε όλοι εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες, που έτυχε ή αναγκαστήκαμε να μεταβούμε για διαμονή στην γείτονα και φιλόξενη χώρα της Βουλγαρίας.

Αν το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Φιλιππούπολη καταργηθεί, τούτο θα σημάνει και την οριστική «αποψίλωση» κάθε Ελληνικού στοιχείου από την ευρύτερη περιοχή, με ότι αυτό ιστορικά συνεπάγεται, αλλά και θα δυσκολέψει την καθημερινότητα τόσο τη δική μας, όσο και των όσων ακόμη ελλήνων σκέφτονται να διέλθουν ή να διαμείνουν στην Βουλγαρική Περιφέρεια.

Με την παρούσα επιστολή ΖΗΤΟΥΜΕ, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, το Υπουργικό Συμβούλιο, τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου καθώς και όλους τους Περιφερειάρχες και Δημάρχους της Βόρειας Ελλάδας αλλά και Προέδρους Φορέων και Επαγγελματικών Ενώσεων, να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αίτημά μας, και να αποτραπεί η κατάργηση του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Φιλιππούπολη.

Κάνουμε ΕΚΚΛΗΣΗ προς πάσα κατεύθυνση να συνδράμει στον αγώνα μας, έτσι ώστε να συνεχίζει να κυματίζει η Ελληνική Σημαία στην Παλιά Πόλη της Φιλιππούπολης όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια και να συνεχίσει το ιστορικό κτίριο να αποτελεί πόλο έλξης των Ελλήνων, «καταφύγιο» και «ασπίδα προστασίας» των Ελληνικών Δικαιωμάτων, αλλά και άξονας της διασυνοριακής συνεργασίας με τη φίλη χώρα τη Βουλγαρία.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ... ΨΥΧΗΣ!

 Ο πρώην Δήμαρχος Σαπών και νύν Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Κομοτηνής κ. Ιωαννάκης Ηλίας, θυμάται και αγωνιά για τη Φιλιππούπολη, σε ένα άρθρο ψυχής:

Με πόνο ψυχής διάβασα την είδηση ότι κλείνει το ιστορικό Ελληνικό προξενείο της Φιλιππούπολης. Δεν μπορούσε να το χωρέσει το μυαλό μου και η καρδιά μου πάγωσε! Αλήθεια πως είναι δυνατόν με τόσο κυνικό τρόπο να ξηλώνεται από την Φιλιππούπολη η οποία έχει τόσες αναφορές στον ελληνικό πολιτισμό και που σφυρηλάτησε την μακραίωνη ιστορία της συνεργασίας Ελλήνων και Βουλγάρων, ένα σημείο αναφοράς που το κτήριο από μόνο του αποπνέει;

Όλοι γνωρίζουμε και εγώ προσωπικά που γεννήθηκα στην Φιλιππούπολη και έπαιξα στα σοκάκια της ότι με ιστορία 6.000 ετών, η Φιλιππούπολη είναι μία από τις αρχαιότερες κατοικημένες πόλεις της ευρωπαϊκής ηπείρου (θεωρείται πιο παλιά από την Αθήνα και τη Ρώμη) και αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό κεφάλαιο στη βαλκανική ιστορία – και όχι μόνο! Σε μας τους Έλληνες, η αναφορά της Φιλιππούπολης φέρνει στον νου τη μεγάλη προσφορά των Ελλήνων ομογενών ΚΑΤΟΙΚΩΝ της περιοχής (Γεώργιος Ζαφείρης, Γρηγόρης Μαρασλής, Νικόλαος Ζαφείρης), καθώς η παρουσία του ελληνικού στοιχείου ήταν έντονη στις οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές δραστηριότητες της πόλης μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Παράλληλα αποτελεί σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης σε εποχές ιστορικής ακμής όπου ζούσαν επί αιώνες Βούλγαροι, Έλληνες, Αρμένιοι, Τούρκοι, Εβραίοι κ.α. 

Εμείς, απόγονοι των παιδιών του εμφυλίου που γεννηθήκαμε στην Φιλιππούπολη και που αντικρίζαμε τα βουνά της Ροδόπης, ξέραμε πως πίσω από αυτά βρισκόταν η πατρίδα που μας έδιωξε. Παράλληλα στα σοκάκια της παλιάς Φιλιππούπολης περπατούσαμε στα ερείπια της αρχαίας Ευμολπιάδας που αργότερα την ονόμασε Φιλιππούπολη ο Φίλιππος Β΄ βασιλιάς των Μακεδόνων και πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η πόλη των τριών λόφων το γνωστό ρωμαϊκό Trimontium πέρασε στα χέρια των Οθωμανών αλλά δεν σβήστηκαν τα σημάδια της ιστορίας της πρωτεύουσας της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Θράκης όπως το Εθνογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο αρχοντικό του Ελληνα έμπορου Αργύρη Κουγιουμτζόγλου – ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα της παλιάς πόλης που κατασκευάστηκε το 1847.

Στην περιοχή της παλιάς πόλης πηγαίναμε παιδιά στην εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (είναι ο αρχαιότερος ναός της πόλης, εικάζεται ότι θεμελιώθηκε το 337 μ.Χ.), την αρμένικη εκκλησία Sveti Kevork (ανοικοδομήθηκε το 1828 πάνω στα θεμέλια ναού του 12ου αιώνα), και την εκκλησία της Αγίας Κυριακής (περιέχει αξιόλογες αγιογραφίες του 18ου αιώνα). Σήμερα η Φιλιππούπολη όπως και τα τελευταία είκοσι χρόνια φιλοξενεί χιλιάδες φοιτητές από την Ελλάδα, δεκάδες ελληνικές επιχειρήσεις και αναπτύσσει συνεχώς εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις με την ελληνική Θράκη η οποία με το άνοιγμα των συνόρων στην Νυμφαία (Makaza) έφερε τις δύο περιοχές και τους δύο λαούς ΑΚΟΜΑ πιο κοντά.
Αυτό από μόνο του είναι σημαντικό και επωφελές αλλά και κύριος λόγος για να μείνει ανοιχτό ένα ιστορικό προξενείο που φιλοξενείται σε ένα επίσης ιστορικό κτήριο. Το ΓΕΝΙΚΟ προξενείο της Ελλάδας στην Φιλιππούπολη είναι σημαντικό τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Βουλγαρία. Αν κλείσει είναι σαν να θέλει η ελληνική κυβέρνηση να υποβαθμίσει τον ρόλο της συνεργασίας την οποία αντίστοιχα για την Βουλγαρία επιτελεί το ΓΕΝΙΚΟ προξενείο της στην Θεσσαλονίκη. Η ακτίνα δράσης και προσφοράς του είναι μεγάλη και αγκαλιάζει από την περιοχή της Φιλιππούπολης μέχρι τον Πύργο (Burgas), την Αγχίαλο, την Μεσημβρία, την Βάρνα.
Σήμερα που η Ευρώπη διαμοιράζει τα ιμάτιά της πρέπει τουλάχιστον να μην υποτιμήσουμε την συνεργασία των ευρωπαϊκών λαών της ΝΑ Ευρώπης. Τα προξενεία και οι κάθε είδους υπηρεσίες που σκοπό έχουν στην διεύρυνση της συνεργασίας των λαών μας, θα πρέπει όχι απλά να είναι ανοιχτά αλλά και δημιουργικά. Η πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη εκτός του ότι αμβλύνει τις διαφορές, ταυτόχρονα ενισχύει και την ιστορική διαδρομή μέσα από την οποία πορεύτηκαν οι λαοί της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, έξω και μακριά από δογματισμούς, εθνικισμούς, εκκαθαρίσεις πληθυσμών και εμμονές άμυαλων ηγετών που σώνει και καλά προτιμούσαν το παραπέτασμα των συνόρων και όχι την δημιουργική οδό της συνεργασίας και της προκοπής.
Ελπίζω να επικρατήσει η λογική ειδικά μιας προοδευτικής κυβέρνησης και να μείνει ΤΕΛΙΚΑ ανοιχτό το ελληνικό προξενείο της Φιλιππούπολης, το οποίο σηματοδοτεί μια ακόμη μεγαλύτερη προοπτική για την ελληνοβουλγαρική φιλία και την στήριξη των Ελλήνων που επέλεξαν να ζουν και να δημιουργούν στην φιλόξενη γη της Θράκης!

* Ο Dr Ηλίας Ιωαννάκης είναι διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Κομοτηνής και πρώην Δήμαρχος Μαρωνείας – Σαπών