Με τραγούδια δικά του αγαπημένα, αλλά και με τραγούδια λαικά
του χθές, που όλοι μας σιγοτραγουδούμε κάθε φορά που τα ακούμε, ταξίδεψε τους παραβρισκόμενους
στη συναυλία την Παρασκευή το βράδυ, ο γνωστός και καταξιωμένος καλλιτέχνης Κώστας
Μακεδόνας, ο οποίος επισκέφθηκε με το μουσικό του σχήμα, την Ξάνθη, στο πλαίσιο
της «2ης Πανελλήνιας Γενικής Έκθεσης Ξάνθης» που πραγματοποιείται στο Κλειστό
Αθλητικό Κέντρο «Φίλιππος Αμοιρίδης».
ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗ ΞΑΝΘΗ
«Είναι μεγάλη η χαρά και η δική μου και των συνεργατών μου,
που μας κάλεσαν και πρέπει να ευχαριστήσω πάρα πολύ και την Περιφέρεια Ανατολικής
Μακεδονίας και Θράκης και το Επιμελητήριο της Ξάνθης αλλά και το Κέντρο
Πολιτισμού του Δήμου Ξάνθης για την πρόσκληση. Ήταν καλή ευκαιρία να έρθουμε
και χειμώνα στη Ξάνθη, έχει «πλάκα» που παίζουμε έξω, με χαμηλές θερμοκρασίες»
ανέφερε ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι «έχω έρθει και άλλες φορές στη Ξάνθη και στις
Γιορτές Παλιάς Πόλης κυρίως, που είναι εξαιρετικά και είναι και το κλίμα πολύ
ιδιαίτερο και περνάμε πάντα καλά και έχω και φίλους από παλιά εδώ».
«ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ «ΤΡΕΞΙΜΟ»
Αναφορικά με τα επόμενα σχέδια του Κώστα Μακεδόνα και του
εξαιρετικού μουσικού του σχήματος, ο καλλιτέχνης τόνισε ότι «προς το παρόν
εμφανιζόμαστε στην «Άνοδο» στην Πειραιώς στην Αθήνα, μαζί με τους «Άγαμους Θήτες»
και παρέα με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, σε μια παράσταση που είναι «η παράσταση του
χειμώνα» φέτος, έχει πάρα πολύ ωραία ισορροπία, ανάμεσα στην κωμωδία και στο
καλό τραγούδι, τελειώνοντας αυτό θα συνεχίσουμε και θα ανέβουμε Θεσσαλονίκη με
το ίδιο σχήμα, θα κάνουμε κάποιες παραστάσεις μέσα στο καλοκαίρι, κάποιες
συναυλίες και παράλληλα θα κάνω και δικές μου συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Έχει…δουλειά,
έχει «τρέξιμο».
«ΜΑΣ ΖΗΤΟΥΝ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ…ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ»
Ωστόσο δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε να ρωτήσουμε τον
καλλιτέχνη και για την…κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο αυτό τον καλλιτεχνικό.
Κατάσταση η οποία, όπως επιβεβαίωσε και ο ίδιος «είναι άσχημη».
«Είναι άσχημα τα πράγματα. Και για εμένα είναι άσχημα, όταν
σου ζητάνε να κάνεις εκπτώσεις όχι στα λεφτά, στην ποιότητα της δουλειάς σου,
γιατί εκπτώσεις στα λεφτά έχουμε κάνει και το έχουμε συνηθίσει και αυτό εμένα
δεν με ενοχλεί ποτέ. Εγώ ευτυχώς δεν ήμουν ποτέ από αυτούς που πήρα τα μεγάλα
μεροκάματα, δεν δούλεψα σε χώρους που δίνουν τα μεροκάματα που ακούμε και τρομάζουμε,
ήμουν πάντοτε με συναυλίες σε μικρούς χώρους και σε παραστάσεις, αλλά κυρίως εμένα
με ενοχλεί το να λες έχω μια ορχήστρα με τόσους μουσικούς και να σου λένε…μα
δεν μπορείτε να έρθετε να παίξετε με δυο; Δεν μπορείς να παίξεις με δυο, γιατί
δεν μπορεί να γίνει «κέφι» με δυο μουσικούς» υπογραμμίζει ο κ. Μακεδόνας, σημειώνοντας
ότι «πρέπει να μπορείς να κάνεις τις συναυλίες με το σχήμα που θες, να έχεις τους
τεχνικούς σου, να έχεις τα σωστά μηχανήματα, να έχεις μαζί σου έναν ή δυο αξιόλογους
τραγουδιστές ακόμη και να μπορείς να κάνεις μια δουλειά πολύ ωραία και να προσφέρεις
αυτό που μπορείς στον κόσμο. Για εμένα πάντοτε αυτό ήταν το στοίχημά μου, μπορεί
να μην είναι μεγάλο, αλλά αυτό που πραγματικά έχω είναι ότι θέλω να δίνω το
100% μου σε κάθε δουλειά. Αυτό όμως με ενοχλεί να μου λένε «να ξέρεις τώρα η κρίση
κλπ κλπ κλπ» το οποίο τους έχει γίνει και «ανέκδοτο» γιατί μας καλούν να παίξουμε
στο εξωτερικό και μας λένε «ναι αλλά μην έρθουν πολλοί μουσικοί γιατί το…ένα,
γιατί το…άλλο, η κρίση…» και τους λέω ότι την κρίση την έχουμε στην Ελλάδα, δεν
την έχουμε στην Αμερική ή στην Αυστραλία ή στο Γιοχάνεσμπουργκ».
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΚΑΝΩ
«ΕΚΠΤΩΣΗ» ΣΕ ΕΜΕΝΑ…»
Ωστόσο, την δυνατότητα της…αντίδρασης σε όλα τα παραπάνω την
έχουν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες.
Κάτι που επιβεβαιώνει και ο Κώστας Μακεδόνας, ο οποίος μάλιστα
υπογραμμίζει ότι «εγώ για αυτό πηγαίνω και παίζω με τους μουσικούς μου παντού,
με την ορχήστρα μου και με τους συνεργάτες μου. Κάνω «έκπτωση» σε μένα και απλώς
δεν πληρώνομαι εγώ. Τι να κάνω; Πληρώνομαι πάρα πολύ λίγο εγώ και πολλές φορές
δεν πληρώνομαι καν, αρκεί να κάνω τη δουλειά μου σωστά και αυτό όμως με
ικανοποιεί γιατί θέλω αυτό που κάνω, να το κάνω πραγματικά καλά. Δεν θέλω να χάσω
την αγάπη που είχα για αυτή τη δουλειά όταν ήμουν ερασιτέχνης. Την ημέρα που θα
αισθανθώ ότι την έχω χάσει, θα είναι και η τελευταία ημέρα μου σε αυτή τη
δουλειά».
