Στην διήγηση της σημερινής ευαγγελικής περικοπής ο Χριστός απευθύνεται σε έναν παράλυτο νέο σε κάποιο σπίτι της Καπερναούμ και του λέγει «αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Κάνει εντύπωση κατ’ αρχήν το γεγονός ότι τα λόγια αυτά απευθύνονται σε έναν άνθρωπο σωματικά ασθενή. Αυτός ζητεί την γιατρειά του και ο Ιησούς του προσφέρει την απαλλαγή από τις αμαρτίες.Ο σημερινός άνθρωπος δεν κατανοεί την σχέση της αμαρτίας με την ασθένεια. Χάνει ολοένα και περισσότερο την αίσθηση της αμαρτίας και δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί ορισμένες πράξεις που μπορεί να τον εξυπηρετούν κοινωνικά η και ατομικά και συμβαδίζουν με τις επιθυμίες του να θεωρούνται αμαρτίες. Ευχαρίστως παραθεωρεί κάθε φραγμό, θρησκευτικό η ηθικό αδιαφορώντας ακόμη και για τις υποσυνείδητες ενοχλήσεις που συνοδεύουν συνήθως αυτές τις υπερβάσεις.
Κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στη δυσάρεστη και ενοχλητική πραγματικότητα της αμαρτίας και προτιμούμε να την αναλύουμε δίνοντάς της άλλα ονόματα η ενδύματα.
Η Αγία Γραφή μας παρουσιάζει μια πολύ βαθειά σύλληψη της αμαρτίας, η οποία δεν είναι μια απλή παράβαση της εντολής του Θεού, αλλά μια αποτυχία να βρούμε τον δρόμο της σωτηρίας μας. Εάν ο Θεός γίνεται άνθρωπος και πάσχει ως άνθρωπος μέσα στον κόσμο για να αναστηθεί ως Θεός, αυτό σημαίνει ότι το χάλασμα της ανθρωπότητας από την αμαρτία, έχει πολύ μεγαλύτερη έκταση και πολύ πιο τραγικές συνέπειες απ’ ο,τι φανταζόμαστε.
Σε τούτο ακριβώς συνίσταται και το ελπιδοφόρο μήνυμα της Αγίας Γραφής, στο ότι από την αγχώδη «ασθένεια προς θάνατο», από την αγωνία του μηδενός, από τον φόβο του θανάτου σώζει τον άνθρωπο ο Θεός με τον Σταυρό και την ανάσταση του Χριστού.
Και αυτά όχι με την ψυχολογική έννοια της εσωτερικής γαλήνης και ομαλότητας, αλλά με την ουσιαστική έννοια της πραγματικής αλλαγής και μεταμορφώσεως της εχθρότητας σε φιλία, του άγχους σε ειρήνη, του φόβου του μηδενός σε βεβαιότητα ζωής και ελπίδα αναστάσεως.
Λέγοντας ο Χριστός σήμερα στον παράλυτο νέο «αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου», απαλλάσσει τον άνθρωπο από την πηγή του κακού και τον ελευθερώνει από τις συνέπειές του. Η αισιοδοξία του χριστιανικού μηνύματος συνίσταται στο ότι είναι στραμμένο όχι στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον, όχι στο κακό που κυριάρχησε μέσα στον κόσμο μέχρι τώρα, αλλά στη σωτηρία που προσφέρεται σαν καινούρια δυνατότητα.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
